သကဒါဂါမိမဂ္စိတ္ျဖစ္ျပီးေနာက္ သကဒါဂါမိဖုိလ္စိတ္ကို ဆက္လက္ရရွိျပီးေသာ အရိယာပုဂၢိဳလ္ကို သကဒါဂါမ္ဟုေခၚသည္။
ထုိသကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေအာက္ပါအတုိင္း (၆) မ်ိဳးရွိသည္ -
(၁) လူ႔ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ လူ႔ျပည္၌ပင္ ဘ၀မျခားဘဲ (အနာဂါမ္ ရဟႏၱာ ျဖစ္ကာ) ပရိနိဗၺာန္စံသူ၊
(၂) လူ႔ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ ဒုတိယဘ၀တြင္ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶေနကာ ပရိနိဗၺာန္စံသူ။
(၃) နတ္ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ နတ္ျပည္၌ပင္ ပရိနိဗၺာန္စံသူ။
(၄) နတ္ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ လူ႔ျပည္၌ ပရိနိဗၺာန္စံသူ။
(၅) လူ႔ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ ဒုတိယဘ၀တြင္ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶေနျပီး တတိယဘ၀တြင္ လူ႔ျပည္၌ ပဋိသေႏၶေန၍ ပရိနိဗၺာန္စံသူ။
(၆) နတ္ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ လူ႔ျပည္၌ ပဋိသေႏၶေနျပီး ေနာက္တဖန္ နတ္ျပည္၌ ပရိနိဗၺာန္စံသူ။
သကဒါဂါမ္ အရိယာပုဂၢိဳလ္သည္ သကဒါဂါမိမဂ္ျဖင့္ အပါယ္သို႔ေရာက္ေစႏုိင္ေသာ ရုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ ရာဂ (တြယ္တာမူ)၊ ေဒါသ(စိတ္ဆုိးမူ)၊ ေမာဟ(မသိမူ) တုိ႔ကို ပယ္သတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ -
(က) အပါယ္သုိ႔ေရာက္ေစႏုိင္ေသာ ရုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ ကိေလသာတုိ႔နွင့္ တကြ ယင္းတုိ႔၏ယွဥ္ဖက္ ေစတသိက္ဟုဆုိအပ္ေသာ သခၤါရေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ပါသည္။
(ခ) သကဒါဂါမ္ျဖစ္သည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ေသာတာပန္ဘ၀ကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေသာတာပန္ဘ၀ဟုဆုိအပ္ေသာ သတၱေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ပါသည္။
(ဂ) သကဒါဂါမ္ျဖစ္လွ်င္ အပါယ္သုိ႔ က်ေရာက္ေစတတ္ေသာ (ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ) စေသာ ကိေလသာမ်ားကုိ ပယ္ျပီးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အပါယ္ (၄)ဘံု ဟုဆုိအပ္ေသာ ၾသကာသေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ပါသည္။
အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္၏ ေလာကသံုးပါးမွ လြတ္ေျမာက္ပံု
အနာဂါမိမဂ္စိတ္ျဖစ္ျပီးေနာက္ အနာဂါမိဖုိလ္စိတ္ ဆက္လက္ရရွိျပီးေသာ အရိယာပုဂၢိဳလ္ကို အနာဂါမ္ဟုဆုိသည္။
အနာဂါမ္အရိယာပုဂၢိဳလ္ကား ဤကာမတဏွာက်က္စားရာ ကာမ(၁၁)ဘံုသို႔ ပဋိသေႏၶေနေသာ အားျဖင့္ ေရာက္မလာေတာ့ေပ။ ကာမပဋိသေႏၶ မေနေတာ့ေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္ ဟုေခၚ သည္။
ထုိအနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေအာက္ပါအတုိင္း (၅)မ်ိဳးရွိသည္ -
(၁) ျဗဟၼာဘံု၌ ျဖစ္၍ ထုိျဗဟၼသက္တမ္းအလယ္၌ ရဟႏၱာျဖစ္လ်က္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။
(၂) ျဗဟၼာဘံု၌ျဖစ္၍ ထုိျဗဟၼသက္တမ္းအလယ္ကိုေက်ာ္လြန္
(၃) လြယ္လြယ္ကူကူး မပင္မပန္းေသာ အက်င့္တုိ႔ျဖင့္ ရဟႏၱာျဖစ္လ်က္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။
(၄) ပင္ပန္းခဲယဥ္းေသာ အက်င့္တုိ႔ျဖင့္ ရဟႏၱာျဖစ္လ်က္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။
(၅) အထက္အထက္ဘံုစဥ္စံကာ အကနိ႒ဘံုသို႔ ေရာက္၍ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။
အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ အနာဂါမိမဂ္ျဖင့္ ကာမရာဂ (ကာမဂုဏ္ကို လုိခ်င္တပ္မက္ေသာ ေလာဘတဏွာ)ႏွင့္ ဗ်ာပါဒ(ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ေဒါသ)တုိ႔ကို အၾကြင္းမဲ့ အကုန္အစင္ပယ္သတ္ျပီး ျဖစ္ေလသည္။ ယင္းသို႔ ပယ္သတ္ျပီးျဖစ္သျဖင့္ ကာမဘံုသို႔ ေရာက္မလာျခင္းျဖစ္သည္။ ပဋိသေႏၶ မေနျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင္ ့အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ -
(က) ကာမရာဂ(ေလာဘ)၊ ဗ်ာပါဒ(ေဒါသ)ႏွင့္တကြ ယင္းတုိ႔၏ ယွဥ္ဖက္ ေစတသိက္ ဟုဆုိအပ္ေသာ သခၤါရေလာကမွ လြတ္ေျမာက္သည္။
(ခ) အနာဂါမ္ျဖစ္သည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ သကဒါဂါမ္ဘ၀ကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သကဒါဂါမ္ဘ၀ဟုဆုိအပ္ေသာ သတၱေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ပါသည္။
(ဂ) အနာဂါမ္ျဖစ္လွ်င္ ကာမရာဂ(ေလာဘ)၊ ဗ်ာပါဒ(ေဒါသ)တုိ႔ကို ပယ္ျပီး ျဖစ္သည္။ ကာမဘံုကို တပ္မက္ေသာ ကာမရာဂကို ပယ္ျပီးရကား ကာမ(၁၁)ဘံု၌ တစ္ဖန္မျဖစ္ေတာ့ျပီ။ ျဖစ္ရန္အေၾကာင္းလည္း မရွိေတာ့ေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကာမ(၁၁)ဘံုဟုဆုိအပ္ေသာ ၾသကာသေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ပါသည္။
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနမွ ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္မ်ား စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။
ထုိသကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေအာက္ပါအတုိင္း (၆) မ်ိဳးရွိသည္ -
(၁) လူ႔ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ လူ႔ျပည္၌ပင္ ဘ၀မျခားဘဲ (အနာဂါမ္ ရဟႏၱာ ျဖစ္ကာ) ပရိနိဗၺာန္စံသူ၊
(၂) လူ႔ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ ဒုတိယဘ၀တြင္ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶေနကာ ပရိနိဗၺာန္စံသူ။
(၃) နတ္ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ နတ္ျပည္၌ပင္ ပရိနိဗၺာန္စံသူ။
(၄) နတ္ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ လူ႔ျပည္၌ ပရိနိဗၺာန္စံသူ။
(၅) လူ႔ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ ဒုတိယဘ၀တြင္ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶေနျပီး တတိယဘ၀တြင္ လူ႔ျပည္၌ ပဋိသေႏၶေန၍ ပရိနိဗၺာန္စံသူ။
(၆) နတ္ျပည္၌ သကဒါဂါမ္ျဖစ္၍ လူ႔ျပည္၌ ပဋိသေႏၶေနျပီး ေနာက္တဖန္ နတ္ျပည္၌ ပရိနိဗၺာန္စံသူ။
သကဒါဂါမ္ အရိယာပုဂၢိဳလ္သည္ သကဒါဂါမိမဂ္ျဖင့္ အပါယ္သို႔ေရာက္ေစႏုိင္ေသာ ရုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ ရာဂ (တြယ္တာမူ)၊ ေဒါသ(စိတ္ဆုိးမူ)၊ ေမာဟ(မသိမူ) တုိ႔ကို ပယ္သတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ -
(က) အပါယ္သုိ႔ေရာက္ေစႏုိင္ေသာ ရုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ ကိေလသာတုိ႔နွင့္ တကြ ယင္းတုိ႔၏ယွဥ္ဖက္ ေစတသိက္ဟုဆုိအပ္ေသာ သခၤါရေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ပါသည္။
(ခ) သကဒါဂါမ္ျဖစ္သည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ေသာတာပန္ဘ၀ကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေသာတာပန္ဘ၀ဟုဆုိအပ္ေသာ သတၱေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ပါသည္။
(ဂ) သကဒါဂါမ္ျဖစ္လွ်င္ အပါယ္သုိ႔ က်ေရာက္ေစတတ္ေသာ (ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ) စေသာ ကိေလသာမ်ားကုိ ပယ္ျပီးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အပါယ္ (၄)ဘံု ဟုဆုိအပ္ေသာ ၾသကာသေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ပါသည္။
အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္၏ ေလာကသံုးပါးမွ လြတ္ေျမာက္ပံု
အနာဂါမိမဂ္စိတ္ျဖစ္ျပီးေနာက္ အနာဂါမိဖုိလ္စိတ္ ဆက္လက္ရရွိျပီးေသာ အရိယာပုဂၢိဳလ္ကို အနာဂါမ္ဟုဆုိသည္။
အနာဂါမ္အရိယာပုဂၢိဳလ္ကား ဤကာမတဏွာက်က္စားရာ ကာမ(၁၁)ဘံုသို႔ ပဋိသေႏၶေနေသာ အားျဖင့္ ေရာက္မလာေတာ့ေပ။ ကာမပဋိသေႏၶ မေနေတာ့ေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္ ဟုေခၚ သည္။
ထုိအနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေအာက္ပါအတုိင္း (၅)မ်ိဳးရွိသည္ -
(၁) ျဗဟၼာဘံု၌ ျဖစ္၍ ထုိျဗဟၼသက္တမ္းအလယ္၌ ရဟႏၱာျဖစ္လ်က္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။
(၂) ျဗဟၼာဘံု၌ျဖစ္၍ ထုိျဗဟၼသက္တမ္းအလယ္ကိုေက်ာ္လြန္
(၃) လြယ္လြယ္ကူကူး မပင္မပန္းေသာ အက်င့္တုိ႔ျဖင့္ ရဟႏၱာျဖစ္လ်က္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။
(၄) ပင္ပန္းခဲယဥ္းေသာ အက်င့္တုိ႔ျဖင့္ ရဟႏၱာျဖစ္လ်က္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။
(၅) အထက္အထက္ဘံုစဥ္စံကာ အကနိ႒ဘံုသို႔ ေရာက္၍ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသူ။
အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ အနာဂါမိမဂ္ျဖင့္ ကာမရာဂ (ကာမဂုဏ္ကို လုိခ်င္တပ္မက္ေသာ ေလာဘတဏွာ)ႏွင့္ ဗ်ာပါဒ(ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ေဒါသ)တုိ႔ကို အၾကြင္းမဲ့ အကုန္အစင္ပယ္သတ္ျပီး ျဖစ္ေလသည္။ ယင္းသို႔ ပယ္သတ္ျပီးျဖစ္သျဖင့္ ကာမဘံုသို႔ ေရာက္မလာျခင္းျဖစ္သည္။ ပဋိသေႏၶ မေနျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင္ ့အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ -
(က) ကာမရာဂ(ေလာဘ)၊ ဗ်ာပါဒ(ေဒါသ)ႏွင့္တကြ ယင္းတုိ႔၏ ယွဥ္ဖက္ ေစတသိက္ ဟုဆုိအပ္ေသာ သခၤါရေလာကမွ လြတ္ေျမာက္သည္။
(ခ) အနာဂါမ္ျဖစ္သည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ သကဒါဂါမ္ဘ၀ကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သကဒါဂါမ္ဘ၀ဟုဆုိအပ္ေသာ သတၱေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ပါသည္။
(ဂ) အနာဂါမ္ျဖစ္လွ်င္ ကာမရာဂ(ေလာဘ)၊ ဗ်ာပါဒ(ေဒါသ)တုိ႔ကို ပယ္ျပီး ျဖစ္သည္။ ကာမဘံုကို တပ္မက္ေသာ ကာမရာဂကို ပယ္ျပီးရကား ကာမ(၁၁)ဘံု၌ တစ္ဖန္မျဖစ္ေတာ့ျပီ။ ျဖစ္ရန္အေၾကာင္းလည္း မရွိေတာ့ေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကာမ(၁၁)ဘံုဟုဆုိအပ္ေသာ ၾသကာသေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ပါသည္။
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနမွ ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္မ်ား စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment